Ռուսական «Զենիթի» գլխավոր մարզչի պաշտոնից հեռանալուց հետո էլ Լուչանո Սպալետին շարունակում է օգտվել ակումբի «կերակրամանից»` յուրաքանչյուր ամիս ստանալով երեք հարյուր հազար եվրո ֆինանսական ներարկում: Նրա հետ հեռացած Մարկո Դոմենիկինին, Ալբերտո Բարտոլին ու Դանիելե Բալդինին նույնպես այս նախանձելի կարգավիճակում են: Թե ինչու է սա այսպես, պատճառը իտալացի մասնագետների հետ կնքած պայմանագրում տեղ գտած իրավաբանական կազուսն է: Ձևականորեն նրանք շարունակում են մնալ ակումբի հաստիքացուցակում: Իհարկե, անբավարար արդյունքի համար մարզչից ու նրա օգնականներից հրաժարված ակումբի ղեկավարությունը ժամանակին փորձել է հասնել այն բանին, որ միակողմանիորեն խզվի պայմանագիրը, սակայն Սպալետին հրաժարվել է դրանից, ու ստացվել է այնպես, որ եթե որևէ սողանցք չգտնվի, ապա ռուսները մինչև 2015-ի հունիսը ստիպված են կանոնավորապես վճարել իրականում չաշխատող մասնագետին: Հիմա սա աշխատավարձ է անգործության համա՞ր, թե՞ հատուցում սեփական բթության պատճառով, այս մեկում էլ ինքներդ կողմնորոշվեք:
Սակայն հարցը ունի նաև մեկ այլ, շատ ավելի նուրբ կողմ, որն անհամեմատ ծանր կարող է նստել ակումբի վրա, քան երեք ու ավելի միլիոն եվրոն ջուրը թափելը: Բանն այն է, որ, սկսած 2016-ից, ակումբն անցնելու է ինքնաբավության (ինքնածախսածածկման)` չօգտվելով հովանավորների ֆինանսական շռայլ ներարկումներից (հիշեցնենք, որ «Զենիթի» գլխավոր հովանավորն ամենազոր «Գազպրոմն» է), ինչը ՖԻՖԱ-ի արդարացի խաղի պահանջներից է:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ